Włochy słyną z przepięknych krajobrazów, wielowiekowych zabytków, a także ze… znakomitej kawy. Mowa tu o espresso, które jest klasyczną włoską kawą. Sprawdź, co o „małej czarnej” powinna wiedzieć każda miłośniczka czarnego napoju!
Ojczyzna kawy – Italia
Historia espresso rozpoczęła się we Włoszech na początku XX stulecia. Dokładnie w 1901 roku, kiedy to Luigi Bezzera stworzył pierwszy ekspres ciśnieniowy z przepływem wody. Podczas parzenia kawy, ekspres ten powodował powstawanie pary zmieniającej negatywnie smak naparu.
W 1947 roku Achille Gaggia stworzył zupełnie nowy system podgrzewania wody i rozwiązał ostatecznie problem z jej parowaniem. Kawa stała się aromatycznym napojem, chętnie pitym w kawiarniach w całych Włoszech.
Skąd nazwa espresso?
Błędem jest nazywanie kawy „espresso” – ekspresso. Nazwa ta pochodzi nie od szybkości wypijania filiżanek kawy, ale od włoskiego słowa „espressivo”, które w dosłownym rozumieniu oznacza „wyrazisty”, „wyraźny”. Taka też ma być ta włoska kawa – wyrazista, aromatyczna, pełna niesamowitego smaku.
28 sekund do espresso idealnego
Sekret dobrego espresso tkwi w znakomitej jakości mieszanki ziaren kawowych, ale i w odpowiednim sposobie parzenia naparu. Bariści podkreślają, że kawę powinno się parzyć około 28 sekund. Zbyt krótka ekstrakcja spowoduje, że espresso będzie w smaku lekko kwaśne. Co ciekawe, taka wersja także jest serwowana w kawiarniach i nazywana – espresso ristretto. Kawę przygotowuje się wówczas krócej w celu zaakcentowania kwaskowatego smaku i cierpkiej nuty.
Na drugim biegunie znajduje się kawa zaparzona dłużej niż wskazane 28 sekund – espresso lungo, co oznacza dosłownie „kawa przedłużana”. W okolicach 30-sekundowego parzenia z ziaren mielonej kawy zaczynają uwalniać się gorzkawe aromaty i to one przeważają w espresso lungo.
Sztuką opanowaną przez baristów jest uchwycenie momentu, kiedy kawa traci kwaskowaty posmak, a jeszcze nie ma gorzkiego aromatu.
Zasady przyrządzania espresso
Przyjmuje się, że espresso powinno mieć 25 ml objętości, choć serwuje się je w znacznie większych filiżankach porcelanowych, o grubych ściankach, o objętości około 70 ml. Według sztuki baristów espresso należy podawać klientom wraz ze szklanką wody mineralnej niegazowanej. Absolutnie nie służy ona do rozwodnienia podanej kawy, tylko do przepłukania kubków smakowych przed skosztowaniem naparu.
Narodowy Instytut Włoskiego Espresso wskazał najważniejsze parametry idealnego espresso:
- 7 g zmielonej kawy,
- 88 stopni Celsjusza – temperatura wody w ekspresie,
- 67 stopni Celsjusza – temperatura kawy w filiżance,
- 9 barów – ciśnienie wody w ekspresie,
- 25 ml – objętość kawy w filiżance.
Oczywiście nawet Włosi dają sobie tolerancję w zakresie każdej cechy idealnego espresso. Doskonała kawa ma trzy elementy składowe:
- serce – esencję espresso, ciemnobrązową, gęstą warstwę, która jest źródłem mocy i intensywności kawy;
- body – środkową część kawy, o ciemnobrązowym kolorze, nazywaną również ciałem;
- crema – kremową, gęstą, orzechowo-brązową piankę na wierzchu.
Kawa espresso w warunkach domowych
Żeby przyrządzić espresso takie jak w kawiarni, nie trzeba mierzyć temperatury wody i kawy, odmierzać z aptekarską precyzją mielonych ziaren, ani dbać o zachowanie odpowiedniego czasu ekstrakcji. Można to zrobić w zaciszu własnego domu, wykorzystując ekspres kapsułkowy – np. NESCAFÉ Dolce Gusto. Jednym przyciskiem, z wykorzystaniem kapsułki z espresso, w krótkim czasie uzyskamy przepyszną włoską kawę.
