Średniowiecze jest bardzo ciekawym okresem w historii. Cechuje je zaciemnienie, wiara w zabobony, szarlataństwo, silne skupienie na wierze, co tak naprawdę jest interesujące z punku widzenia rozwoju ludzi. Ciekawa jest też architektura średniowiecza. Można ją podzielić na architekturę wczesnochrześcijańską, na wschodzie rozwija się jako następna architektura bizantyjska. W europie zachodniej rozwija się w tym czasie architektura przedromańska, romańska i gotycka. Architektura ta stanowiła odwołanie do sztuki starożytnego Rzymu. Charakterystyczne są tutaj w szczególności monumentalne kościoły- bazyliki. Mające 3 lub 5 naw, zakończone absydą (półokrągłą ścianą). U wejście do bazyliki znajdował się dziedziniec (zwanym atrium) z sadzawką (studnią otoczoną arkadami, która miała służyć do chrzczenia wiernych). Drugim rodzajem budowli charakterystycznym dla wczesnochrześcijańskiego okresu były budowle na planie centralnym – na rzucie koła lub wieloboku. Często budowano w ten sposób mauzolea – miejsca pochówku oraz baptysteria (budynki chrzcielne).
